-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم - مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
بازدید امروز : 12452
مدح و ولادت امیرالمومنین علیه‌السلام
جهان ز روزِ ازل خاطری مکدّر داشت همیشه شوقِ رسیدن به روزِ محشر داشت گذشت تا که رسید آن شبِ پُر از معنا جنابِ بنتِ اسد، میوه‌ای معطّر داشت
: امتیاز
|
 |
 |
مدح و ولادت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
خوب است دلم خلوت شب داشته باشد سخـتی بکـشد تاب و تَعَـب داشته باشد خواهان هنرمندِ تو گر کوه جگر داشت اول قـدم آن اسـت ادب داشـتـه بــاشـد در بارگه عشقِ تو عاقل ته صف هست بـایـد که به دیـوانـه لـقـب داشـته باشد بـدخـواه تو آقا به خـداونـد بعـیـد است از سمت پدر، اصل و نسب داشته باشد تو یک تنه باعث شده بودی که محمد هـنـگـام خـطـر، داوطلب داشـتـه باشد گفتند خدا نیست علی، ما که ندیدیم… مثـل تو کـسـی جـلـوۀ رب داشته باشد زایِشْگَهَ‌تْ از قصد شده کعبه، علی جان! تا سجده به یک سنگ، سبب داشته باشد آنقَدْر بزرگی که تو تب می‌کـنی اول؛ گـر قـنـبـرِ تو حـالـت تب داشـته باشد خوشبخت شود هرکه برات نجـفت را در سـیــزده مـاه رجـب داشـتـه بـاشـد
: امتیاز
|
 |
|
مدح حضرت علی علیه‌السلام
یا علی بر فَـلکِ عشق تو پرچم زده ای خیـمـه انـدر حـرم شاهد اعـظـم زده ای شمع حُسن تو فروزان و جهان پـروانه ز آتش عـشق شرر بر دل عالم زده ای قهـرمانـان میـادیـن اسـدت مـی خـوانـند بسکه شمشیر، تـو در خطّ مقـدّم زده ای پیـش هـر مـدّعی بـی خـرد و بـی مـایه دم ز خود نا زده ای ور زده ای کم زده ای در هـراسـند هنـوز از تو بنـی اسرائیل زآنکه بر مرحبشان سیلی محکم زده ای گام ستوار تو نازم که ز همت همه عمر قــدم انــدر ره اخـلاص، دمـادم زده ای کـرده ز ایثـار تـو تجلیـل خدا در قرآن سکّه بر نام خود از بخشش خاتم زده ای قوت خود بر فقرا دادی و این عزت نفس دست ردّیست که بر سینۀ حاتـم زده ای عُـرفا کمـتر از آنـنـد که لب بگـشـایـند در مقامی که تو از صدق و صفا دم زده ای خفته در بستر طاها و چو غواص جسور دل به دریای پُر از حادثه و غم زده ای فلکت منزل و همسایۀ تو خورشید است خیمه مافـوق تر از عیـسی مریم زده ای انبیـا از لبِ شـیریـن تو بـوسـند، کـه تو بـوسـه ها بـر یـدِ پیـغـمبر اکـرم زده ای شـب معـراج مگـر همسـفـر او بـودی؟ کاحمدت دید به تخـت عظمت لم زده ای ساقیا زمزمۀ سعی تو در بـزم صفاست زآب کـوثر نمکی بر لب زمزم زده ای چه غم از کید اجانب که زهراست معین با یکی یار تو صد سلسله بر هم زده ای کـی ز بـام فلـک افـتد علـم اهـل الـبـیت کان لوائیست که با فاطمه با هم زده ای مفتخر باش «کلامی» که پی اخذ مراد چنـگ بـر دامـن آن مفـخـر آدم زده ای
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
امشب خـدا از خـانـه اش جـلـوه نـموده از چـهـرۀ وجه الله ش پـرده گــشــوده رکن حرم شد چون گل شکوفا در بیت حـق کن حق را تماشا صاحب بیـت داور خوش آمد حیدر خوش آمد حیدر خوش آمد مولا علی جان؛ مولا علی جان؛ مولا علی جان؛ مولا علی جان **************************************** کعبه مشرف شد که جانـانش عـلـی شد حق میزبان گردید و مهمانش عـلی شد نــقــطــۀ بـائ بــسـم الله آمــد قــرآن رسـیـده دسـت مـحـمـد بر دست دلدار دلبر خوش آمد حیدر خوش آمد حیدر خوش آمد مولا علی جان؛ مولا علی جان؛ مولا علی جان؛ مولا علی جان **************************************** قـرآن نـاطـق می کـنـد قــرآن تــلاوت عـطـر کـلامش بر حـرم داده طـراوت بر اهـل ایـمـان شد معنیِّ دین بوسد لـبـش را لبـهـای یاسیـن ساقیِّ حوض کوثر خوش آمد حیدر خوش آمد حیدر خوش آمد مولا علی جان؛ مولا علی جان؛ مولا علی جان؛ مولا علی جان **************************************** این خانه بی نام علی بیت الشرف نیست کعبه مقامی دارد اما چون نجف نیست دین بی ولای او نا تـمام است هرجا نهد پا بیت الحرام است شافع به روز محشر خوش آمد حیدر خوش آمد حیدر خوش آمد مولا علی جان؛ مولا علی جان؛ مولا علی جان؛ مولا علی جان
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
شادی به لـشـگر درد و غم غالبِ مــیـــلاد عــلــی بـن ابـی طـالـبِ آمـد؛ یــاور و یــار نــبــی اکــرم آمـد؛ صـاحـب عـزیز اسـم اعـظم حیدر/ سَروَره / صفدره / ساقیِ / کوثره حـرم قـشـنـگ شـیـر خـدا مکـه و مـدیـنـه و کـربـلا وعـدۀ من و شـمـا انـشالله نجف الاشرف و ایوان طلا یا عـلی عـلی علی یا حـیـدر؛ یا عـلی علی علی یا حـیـدر(۲) ************************************** سُـرور سیـنـۀ عـاشـقـان یـا عـلـی یـار دیـریـنـۀ عـاشـقـان یـا عــلـی فـکـرت؛ هـمـیـشه سعـادت دل ما ذکـرت؛ تـا ابــد عــبـادت دل مــا مولا/ به لطفت / خوش دلیم / هَمَمون / سائلیم چـشم ما و قـدمت یا مولا فـقـر ما و کرمت یا مولا مـی پـره کـبــوتـرِ دل مـا به هوای حـرمت یا مـولا یا عـلی عـلی علی یا حـیـدر؛ یا عـلی علی علی یا حـیـدر(۲) ************************************** بـه حــقّ یـــاوران راه احـــمــدی مالک و بوذر و حقّ حُـجـر عَدی مارو؛ فـدای عشق خودت کن آقا داریم؛ روی لب لحظه به لحظه آوا هستی/ وَجیهاً عندالله / سرُّ الله / وجهُ الله مس قلب مـا رو طـلا کن به ولا اسیر و مـبـتـلا کن مثل کـاظمی و باکـری ها ما رو هم زائر کربلا کن یا عـلی عـلی علی یا حـیـدر؛ یا عـلی علی علی یا حـیـدر(۲)
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
امـامِ هـمـه دنـیـا، سـاقـی جـام کــوثــر خوش آمدی یا مولا،علی علی یا حیدر نور هُدا، شیر خـدا، خوش آمدی مولا علی علی، یا امامَ المتّـقـین علی علی، یا ولیَ المُسلمین علی علی، یا امیرَ المؤمنین یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا ذکر لبی، جان نـبـی، خوش آمدی مولا علی علی، یا امامَ المتّـقـین علی علی، یا ولیَ المُسلمین علی علی، یا امیرَ المؤمنین یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا آیــنــۀ، روی خدا، عـلـی عـلـی مــولا علی علی، یا امامَ المتّـقـین علی علی، یا ولیَ المُسلمین علی علی، یا امیرَ المؤمنین یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا نـابـودیِ، ظـلم و جـفـا، ایـنِ دعـای ما علی علی، یا امامَ المتّـقـین علی علی، یا ولیَ المُسلمین علی علی، یا امیرَ المؤمنین یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا بالا بـیـار، دستِ دعـا،عـلـی علی مولا علی علی، یا امامَ المتّـقـین علی علی، یا ولیَ المُسلمین علی علی، یا امیرَ المؤمنین یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا مُـنـتـقـمِ، فـاطـمـه و، ذُرّیـۀ طـاهـایـیــم علی علی، یا امامَ المتّـقـین علی علی، یا ولیَ المُسلمین علی علی، یا امیرَ المؤمنین یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا؛ یا حیدر یا حیدر یا مولا
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
پخش سبک السلام ای شمس تابان، یا علی جانم فدایت در شب میلادت آقا، کن نظر بر این گدایت منم خاک درت، غلام و نوکرت به قربان تو و، نبی و همسرت علی مولا علی، علی مولا علی ******************* شهرمکه از قدومت، غرق شادی وشعف شد مرغ جانم زائر صحن و سرایت در نجف شد دلـم شد منجـلی، ز نور تو جلی شده ذکـر لبـم، عـلی جانم علی علی مولا علی، علی مولا علی ******************* در شب میلادت ای گل، از کرم بر ما دعا کن یا علی جانم تو امشب، قسمت ما کربلا کن به لبها زمـزمـه، شده ذکر همه بگیر دست مرا، به جان فاطمه علی مولا علی، علی مولا علی ******************* آرزو داریم تو نجف، ذکر یا حـیدر بگیریم آرزوی دیـگـر ما، بـا دمِ حـیـدر بـمیـریم تو دادی عزتم، روا کن حاجتم دعا کن حَرَمت، بشه باز قسمتم علی مولا علی، علی مولا علی
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
آمد آن چشمۀ رحمت که جهان خرم از اوست آفتابی که درخشنده همه عـالـم ازاوست در گـلـستـان ولا لاله رخی چهره نمود که صبا غالیه افشان و مبارک دم از اوست در حـریـم حــرم کـعــبـه بـه دنـیـا آمـد آنکه رکن حرم و پایۀ دین محکم از اوست فاطمه بنت اسد را پسری بوالعجب است مرحبا دختر شیری که چنین ضیغم از اوست آمد آن مـظـهـر قـدرت؛ که به تـأیید خـدا قدرت بازوی پیغمبر اکرم هم از اوست اســد الله و یــدالله بُـوَد؛ در دو جــهــان شرف آدم و رُجحـان بنی آدم از اوست آمد آن میر ولایت که پس از ختم رسل مسجد و منبر و تیغ و زره خاتم از اوست اوست باب حسن و همسر زهرای بتول پسری همچو حسین نابغه اعظم از اوست او نه از زادن در کعبه معزز شده است بلکه خود بیت خدا محترم و معظم از اوست تا بر افراشت چنان رایت مردانه چنین علم کفر نگون پشت دلیران خم از اوست گـر جـهـان در کـنـف پـرچـم اسـلام آید عجبی نیست که افراشته این پرچم از اوست کـاخ ایـمـان نـپـذیـرد خـلـل از فتنه کفر این بنائیست که پاینده و مستحکم از اوست مـخـزن عـلـم خـداونـد عـلی مـی بـاشـد جز نبی هر که علیم است علی اعظم از اوست آنچه گفتند بزرگان سخن مدح بر اوست وآنچه دارند ادیبان همه بیش و کم از اوست دوش دیدم که مؤید به صراحت می گفت نه همین طبع روان هر چه که من دارم از اوست
: امتیاز
|
 |
|
سخنی با کعبه در ولادت حضرت علی علیه‌السلام
ای کعبه امشب ناز کن بر آسمان ها و زمین از این که داری در بغل مرآت ربّ العالمین ای مولد شیر خدا، ای رشک فردوس برین وقت طواف روی حق، همراه جبـریل امین برگو به آواز جلی تحمید خود را این چـنین (لبّیک) ای جان جهان، مولا امیرالمؤمنین در اعـتـکـاف عـاشقی، از یـار استقبال کن حجّت قبولِ حق شده، ای کعبه امشب حال کن بت های کعبه بشنوید آمد خلیل بت شکن احیاگر دین خـدا ممدوح ذات ذوالـمـنـن پـرچـم به دوش قـافـلـه یـار نبی مـؤتمن در هر زمان و هر مکان آگه ز اسرار و علن اوصاف او از حد برون مدحش فراتر از سخن خُلقش حسن، خویش حسن، فرزند نیکویش حسن از هـیـبـت شیر خدا روی زمین افـتـاده اید هـمـراه کـلّ انـبـیـا ذکر عـلـی سـر داده ایـد ای فاطمه بنت اسد، الحق که شیر آورده ای فرمانروای معرکه، شیر دلیـر آورده ای بر خاتم پیغمبران امشب وزیر آورده ای بر آسمان ها و زمین خیر کثیر آورده ای بر شیعیان مرتضی امشب امیر آورده ای بـر آفـتـاب انـبـیـا مــاه مـنـیـر آورده ای بازوی ختم المرسلین،جان رسول است این پسر ابن عـم و دامـاد او، زوج بـتـول است این پـسر
: امتیاز
|
 |
|
سخنی با کعبه در ولادت حضرت علی علیه‌السلام
امــروز طــرحـی تــازه دارد آسـتـانـت رنــگــی دگــر دارد طــلای نــاودانـت بـوی خـدا پـیـچـیـده در هر جای خاكت عـطـری بـهـشـتی می وزد در آسمـانت تا آسـمـان هـفـتـم انـگـاری نـشـسته انـد صدها فرشته رو به صحـن بی كـرانت این جا مهیای چه رخدادی ست امروز؟ این راز شیرین چیست داری در میانت؟ از اشـتـیـاقِ دیـدنـش از شـوق وصلـش شـوری ست در عـمـق نگـاه مهربانت! یك زن سه روز است آمده در خلوت تو او را گـرفـتـی در بـغـل مـانـنـد جـانـت این دختر شیر است و تنها چند روز است آرامـشــی دارد بـه زیــر سـایــه بـانـت گفتند لب وا كرده ای ... او را به گرمی جــــا داده ای آرام بــیــن بـــازوانـــت فـرزنـد شـیـر آورده فـرزنـدی به دنـیـا كعـبـه! دهـان وا كن بگـو از میهـمانت
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
بازهـم آمد شب حـیـران شدن وقت جنون وقت پریشان شدن شـکــر نــوشـتــم بــرای دلــم آئـیـنـه ای گـوشـۀ ایـوان شدن کار من و حضرت جبرئیل شد تا به ابد دست به دامـان شدن پـرده بر افـتـاده خـدا خـواسته با هـمـۀ خـویش نمـایـان شدن تـازه از امروز به پیـغـمبران واجب عینی ست مسلمان شدن فصل شراب است به ما واجب است قـبـلـۀ مـا ابن ابـی طالب است هـست مـرا حـسـرت تـمـارها شیـعـه شـدم شیـعـۀ این دارها مـادر من تا که مرا شـیـر داد ناد عـلـی خـوانـده مـرا بـارها نـام تو گـفـتـیـم بـزرگی کـنـیم سایۀ گل هست بر این خوارها ما نه فقط ریخته پـیـغـمـبـران پیش کـش تو سر و دسـتـارها تا که پیمبر شب مـعـراج دیـد روی تـو را در هـمه تـالارها بر لب او نـام تو سـوگـنـد شد نـام تـو چـو نـام خـداونـد شـد کعبه گرفته به کفش جان خویش خاک شده خاک سلیمان خویش صاحب خانه به در خـانه بود کعبه پس ازاین شده مهمان خویش با همه بت های خودش سجده کرد بر قدم حضرت سلطان خویش کعبه به خود گفت که آخر رسید آنکه تو را ساخته دربان خویش بـایـد از این راه نـیـایـد امـیـر راه گشا راه به دستان خویش کـعـبـه قدم بر سـر افـلاک زد پیش علی سینۀ خود چاک زد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
خـیـره نـگـاه عـالـمـیـان سوی قبله بود حیران و بی قرار کسی موی قبله بود تاریخ در مسیـر تـکـامـل قـرار داشت در کل شهر نغـمـۀ هـو هوی قـبله بود کعبه ز شوق ناله زد و سینه چاک داد زخـمـش عمیـق تا لب ابروی قبله بود در نفی لات و هُبَّل و عُزّی علی رسید دیگـر زمـان چـهـچـه یـاهوی قبله بود از قـلـب قـبـلـه آمـدی و قـلـب قـبله ای یک قبـله ایستاده در آن سوی قبله بود پیش تو جن و انس و ملک سجده می کنند مسجود بودن عادت نـیـکـوی قبله بود هر جا که میروی به شما سجده می کنند از بس که در وجود شما بوی قبله بود
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
هستی امشب تا سحر اختر شماری می کند خواب هم در دیده ها شب زنده داری می کند بـاد اعـجـاز نـسـیـم نـو بـهـاری مـی کـنـد خاک را از اشک خود مشک تتاری می کند چاه زمزم اشک شوق از دیده جاری می کند کعبه چشمش در ره است و بیقراری می کند چشم بگشوده که صاحب خانه آید در حرم بـاغـبـان روح بـا ریـحـانـه آیـد در حـرم ای ملائک گـل برافـشـانـیـد بـام کعبه را بـیـشتـر گـیـریـد امشب احـتـرام کعـبه را با وضـو بـایـد به لب آریـد نـام کعـبـه را بشنود از چـار رکن امشب پیام کعـبـه را هم پیام کـعـبـه هـم ذکـر سـلام کـعـبـه را مـام کـعـبـه آورد با خـود امـام کـعـبـه را ای حـرم آمـاده شو تا میهـمان داری کنی میهمان خویش را در موج غم یاری کنی ای حرم آغوش خود بگشا که جانانت رسید میـهـمـان نه مـیـزبـان میـهـمـانانت رسید پایداری کن که رکن چار ارکـانت رسید شب بجای مـاه خورشید فـروزانت رسید مظهـر حُـسـن خـدای حیِّ مـنّـانـت رسید پیکر بی روح بودی تاکنون، جانت رسید بازکن در باز کن در حـیـدر آمد سوی تو شیر حق جان نـبـی با مـادر آمد سوی تو فـاطـمـه دعوت شده از سـوی دادار حرم چشم حق بین دوخت از هر سو به دیدار حرم تافت خورشید وجودش در شب تار حرم چون حجر بگذاشت روی خود به دیوار حرم هم حرم شد یار او هم گشت او یـار حرم با قـدوم حـضـرتـش افـزود مـقـدار حـرم او صدف بود و ولی الله اعـظم گـوهرش کعبه میگردید چون پروانه بر گرد سرش ناگهان انداخت گل از درد زادن روی او ریخت چون گوهر عرق از طلعت نیکوی او شد کمان از درد، سـرو قـامت دلجـوی او بی خبر از حال او هم قوم او هم شوی او او بـسـوی کـعـبـه چشم آفرینش سوی او با خـدا گرم سخن لعـل لب حـق گـوی او کی خـدا امشب تو از درد درونـم آگـهـی بسته راه از چار سو بر من تو خود بگشا رهی ای پـنـاه بـی پـنـاهـان ای خداوند جـلـیـل ای که ره گم کردگان راهم چراغی هم دلیل بستـه ام بر لطف تو از رشتۀ جـانم دخیل تو خـداونـد جـلـیل استی و من عـبد ذلیل بارغم بر روی دوشم گشته چون کوهی ثقیل رو به سویت آمدم زیرا توئی بر من کفـیل یاریم فـرما که مهمان تو در این خانه ام باز کن راهی بسویت بر من و دُردانه ام کعبه امشب رکن دین را در بغل بگرفته ای مرشد روح الامین را در بغل بگرفته ای اصل قـرآن مبـین را در بغل بگـرفته ای جان ختم المرسلین را در بغل بگرفته ای هستی هست آفرین را در بغل بگرفته ای شیر حق حبل المتین را در بغل بگرفته ای قبلۀ دل کـعـبـۀ اهل یقـیـن است این پسر منجی عـالم امیرالمومنین است این پسر این همان دست خدا جان محمد حیدر است این هـمان آئـینه حُـسن خـدای داور است این همان شیرخدا شمشیر فتح خبیر است این علی یعنی تمام هستی پیـغـمـبر است این ز وصف و مدح عقل و درک ما بالاتر است باطن است و ظاهر است و اول است و آخر است این مقام و زمزم و حجر و حجر سعی و صفاست پیشوای مسلمین و جانشین مصطفی است در کـنـار بیت جانش با دعـا دمسـاز شد ناگهان پیدا ز رب البـیت این اعجـاز شد دامن دیـوار چون چـاک گـریبان باز شد روح کعبه بر فـراز کعبه در پـرواز شد بر فلک از خشت خشت کعبه این آواز شد کین بـنـا ز آغـاز بر فـرزند تو آغاز شد ای حجرعاشق؛ صفا طالب، حرم پروانه ات ادخلی یا فـاطـمـه بگـذار پـا در خانه ات تا به کعـبه سرور و مولای عالم زد قدم کعبه بیش از پیش شد با مقـدم او محترم بـاز دیـوار حـرم از امـر حـق آمـد بـهـم دیگر اینجا کس نمیداند چه شد حتی حرم فاطمه بود و علی بود و خدای ذوالکـرم کارناید از کـلام و صفحه و دست و قـلم عقل مجنون و قلم عاجز زبان گنگ است و لال کس نمیداند چه شد جز ذات پاک ذوالجلال کس نمی داند چه شد جز ذات دادار علی کـعـبـه می گردد گرد شمع رخـسار علی از حـرم بـرعـرش می تـابـد انـوار عـلی آفرینـش داشت در سر شـوق دیـدار علی شـد خـدا در خانۀ خود میـهـمـانـدار علی بود ذکر حق به لب های گهـر بـار عـلی سنگ های کعـبه می گفتند با صوت جلی یا عـلـی و یا عـلـی و یا عـلی و یا عـلی ای حرم را قبله؛ ای ارواح را جان یا علی ای گدای سائلت فردوس و رضوان یا علی ای خـدا را در شب میـلاد مهمان یا علی ای به روی دست احمد خوانده قرآن یا علی کیستی تو پـاکـتـر از جان پاکـان یا عـلی کـیـستم من (میثم) آلـوده دامـان یا عـلـی هر که هستـم خـاک درگـاه مُحـبّـان توأم تو امام و رهبـر من، من ثـنـا خـوان توأم
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
شانه می‌زد تا به گیسوی علی، بنت اسد می‌شنید از هر سرِ مو: قـل هـو الله احد شانه می‌زد حلقه حلقه، شانه می‌زد مو به مو مو به مو، توحید حق و حلقه حلقه، سِرّ هو مست شد از عطر جاری در هوای خانه‌اش به چه عطری! خوش به حال شانه و دندانه‌اش شانه بر زلـفـش بزن بنت اسد! اما ببین بین گیسویش، هزاران دل نریزد بر زمین مانده سر در آوریم از کار این گیسو، هنوز از هزاران نکتۀ باریک تر از مو، هنوز یا علی! دستان تو، کاری خدایی کرده است عالمی را ﻟﻴﻠﺔ الزلفت، هوایی کرده است پیچ و تاب راه عشق، از پیچ و تاب زلف توست ﻟﻴﻠﺔ القدر، آن هزارش، با حسابِ زلف توست آن صراطی را که گفت احمد، زِ مو نازکتر است در معاد عاشقان، یک تار موی قنبر است تیغِ کج، شد عاشقانت را صراطَ المستقیم یک دعا داریم، آن هم: «یا علی ویا عظیم» ساقیِ بزمِ «سَقاهُم رَبُّـهُم» هستی، عـلی ازهمان روزیکه پیمان، پایِ خُم بستی، علی من نه آن اللهی‌ام، مولا! نه این اللهی‌ام جای من، امن است در ایمان، امین اللهی‌ام عاقلان در مکه گرمِ علم و آگاهی شدند عاشقان وجه رب، سوی نجف راهی شدند می‌کشاند باز ما را عاشقی، سوی جنون در هوایت، می‌شویم «السّابقونَ السّابقون» می‌شویم السابقون، درعشقِ تو مولا!به صف می‌شویم السابقون، از شوقِ ایوان نجف
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
در هوای عاشقی بی بال و پر بودن خوش است در ره لیلی فقط مرد خطر بودن خوش است در شب تیره بدنبال قمر بودن خوش است تحت فرمان خدا در هر گذر بودن خوش است آنکه بی چون و چرا عبد خدا شد حیدر است آنکه مولای همه ارض و سما شد حیدر است کیست او آنکس که بر ویرانه مهمان گشت و رفت در رکوعش هم گدا آمد سلیمان گشت و رفت عاقل آمد بر درش اما پریشان گشت و رفت کافر آمد بر درش اما مسلمان گشت و رفت با طلا باید نوشت این جمله را بر هر دیار لا فــتـی الا عــلـی لاسـیـف الا ذوالـفــقـار مکه امشب بر همه ارض و سما بالیده است مکه امشب دور این مام و پسر گریده است بعد عمری صاحب اصلی خود را دیده است فـاطـمـه بنـت اسد ام اسـد گـردیده است از شکاف کعبه معلوم است صاحبخانه کیست گرد شمع روی او غیر از نبی پروانه کیست عـالـم امشب دست بر دامـان او انداخته جــلـوۀ او مــاه را از آبــرو انــداخــتــه گنبدش خورشید را از رنگ و رو انداخته نـام او در بین عـالـم گـفـتـگـو انـداخـته عالم آرا روی خود را در نقاب آورده است در نـقـاب روی مـاه بـوتـراب آورده است بر جمیع جنّ و انسان و ملک مولا علیست نفس طاها جان طاها جلوۀ طاها علیست سِرِّ معراج نـبـی در لیلة الاسرا؛ علیست آیه آیه آیـنـه بر حضرت زهـرا؛ علیست ای خوشا مست از سبوی ساقی کوثر شدن ای خوشا خاک قـدوم حضرت حـیدر شدن هر که شد دیوانۀ عشق علی عاقـل شود میشود آقا هر آنکس بر درش سائل شود بعـثـت خـاتـم به هـمراه علی کامل شود آیۀ (من یشری ) اندر شأن او نازل شود سـائـل آمد رفت شاهانه ز فـیـض دولـتـش ما سـوا را سـایـه اندازد هـمـای رحمـتـش غیر او کس نیست با قاتل مدارا می کند درد را نـاگـفـتـه مـقـدادش مداوا می کند قـنـبـرش با اذن او کـار مـسیـحا می کند لافـتی را غیر او آخر که معـنا می کند؟ کعبه از عشق علی شد سینه چاکش تا ابد من چه گـویـم گر نگـویـم قـل هـوالله احـد
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
می نویسم که مرا غیر علی یاری نیست در دو عالم بجز او سید و سالاری نیست در دلـم غیر تـولّای عـلـی کـاری نیست دو جهان غیر علی امر دگر جاری نیست می نـویـسم که پـنـاهـنـدۀ حـیـدر هـسـتـم اوست سلطـانم و من شیعۀ حـیـدر هستم پـدر و مـادر مـن خـوب امـانـت دارنـد از ازل تا که مـرا حُبّ عـلـی بـسـپـارند عهد کردند که دست از همه کس بردارند بخـدا غـیر عـلی از همه کس بی زارند یـاد دادنـد به من هر نَفَس آن پـاک دلان لـعـنـت آل پـیــمـبـر بـه فـلان بـن فـلان هرکه با آل علی نیست یقین با ما نیست اوست یکتا و بجز فاطمه اش همتا نیست حائلی بِین خـدا و عـلـی و زهـرا نیـست جر عبودیّتِ حـق فرقِ دگر اینجا نیست علی آن آب حیاتی است که دل خانۀ اوست دل تـوحـیـدیِ ما والـه و مستـانـۀ اوست اینک ای اهل تـولّا شب یـلدای شماست شب میلاد علی سرور و مولای شماست شب شب مستی و مجنونی و احیای شماست وسط کعـبـه قـدمگـاه مسیـحای شـماست ذات معبود علی، ساجد و مسجود علی است در دل کعبه همان کعبۀ مقصود علی است همه آنان که دلی مست و پریشان دارند سَر و سِرّ و سحری با شَه خوبان دارند بـادۀ نـادِ عـلـی بر لب عـطـشـان دارنـد لبِ خـنـدان دلِ شـادان رخِ گریان دارند کیست تا هم نـفسِ سُبحـه و سجـاده شود همّ و غم، وا نَهَد و مست، از این باده شود انـبـیـایـنـد هـمـه عـمـر، گرفـتـار عـلـی اولـیـایـنـد هـمـه مَـحـرم اســرار عـلــی حَـسـنـیـنـنـد هـمـان حـیـدر کـرّار عـلـی هـمـۀ خـلـق سـرِ سـفــرۀ افـطـار عـلــی کیست این فوقِ بشر، ناطـق قـرآن خـدا نه خدا هست و نه از حضرت معبود جدا هرکسی دینِ عـلی دارد و دنیـای ثـواب روز را در صف حرب است و سحر در محراب با یـتـیـمان و اسیران و غـریبان بی تاب پیشِ طاغوت چنان موج خروشان در آب پیش مظلوم،علی خاضع و خوشرفتار است در برِ ظلم، اَشِـدّاءُ عـلـی الـکـفـار است در شبستانِ علی بال و پری باید ریخت در پی هر قدمش جان و سری باید ریخت وسط معـرکه هایش سپـری بـاید ریخت در حمایت ز ولایت هـنری باید ریخـت کـربـلای هـمـۀ اهـل هـنـر در راه است هرکسی کرب وبلایی نشود گمراه است گفت راوی: که پس از هلهله و حملۀ چند ناگهان شد سرِ شاهی به سر نـیـزه بلـند قـاری فـاطـمه بر نیزه به گیسوی کمنـد دید اهل حـرمش خسته و در اوج غـمند نـظـری کرد سـوی قـلب صبـور زیـنب شد سوی مقـتـل خون وقت عبور زینب دیـد از دور که هـفـتـاد و دو تـن افـتـاده هـر طرف پیـکـر یک پـاره بـدن افـتاده صاحب قـافـلـه بی غـسل و کـفـن افـتاده راهِ یـک نـیـزه شکـستـه به دهـن افـتـاده یا رب این هـدیـۀ ناقـابـل و این قـربـانی می شـوم هـمسفـرِ کعـب نی از مهـمـانی
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
دل پراز شوکت و فرّشد،شب میلادعلى میـوۀ صبـر ظـفر شد، شب میلاد على فرشى از بال ملک،روى زمین گستردند آسمان زیر و زبـر شد، شب میلاد على سبز پوشان فلک، خـنـده کنان مى گفتند شب عـشـاق، سحـر شد شب میلاد على دل که با یاد على، گرد جهان مى گردید راحت از رنج سفر شد، شب میلاد على تا سحر زمزمۀ ناد عـلى، بر لب داشت هرکه زین مژده خبر شد، شب میلاد على چه مبارک سحرى بود که هر بنده ز خود تـا خـدا راه سـپـر شـد شب میـلاد عـلى سرو توحید،که سر به فلک افراخته بود قد برافـراشـتـه تـر شد، شب میلاد على مطلع الفجرهدایت، ز افق سر زد و گفت لـیـلـة الـقـدر دگـر شـد، شب میلاد على نـور جـاویـد ولایت، به نـبـوت پـیوست صحبت ازشیر وشکر شد، شب میلاد على نخل ایمان عـدالت، که برومـنـدى یافت سبز از این راهگذر شد شب میلاد على کعبه تنها صدف بود که در قلب کـویـر دامنش حِجر و حَجَر شد شب میلاد على زمـزم از زمزمۀ نام عـلــى شد شیرین ناودان زمزمه گر شد، شب میلاد عـلى تــازه شد بار دگر، شـیـوۀ ابـراهـیـمـى سهم بـتـخـانـه تـبر شد، شب میلاد على دید بتها همه در قبضۀ این بت شکن است کـعـبـه آیـنـده نـگـر شد شب میلاد على کعبه میـقـات دل انگیـز خدا جویان بود قــبلـۀ اهـل نـظـر شد، شب میلاد عـلى بسکه تأثیرپذیراست از این مژده (شفق) صاحب حـسـن اثر شد شب میلاد على
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
ماهِ مولا شد حدیث طیر را با ما بخوان در ولایش آشنا و غـیـر را با ما بـخوان در توسل شـبّـر و شـبّیر را با ما بخوان «یا مَن أرجوهُ لکلِّ خیر» را با ما بخوان با نمازی، با دعـایی از گـنـاهانت برآی هم‌چنان بنت اسد بر درگه یـزدان درآی دانهٔ اشـکـی چـنـان آییـنه صافت می‌کند سـوز آهـی مـحـرم بـزم عـفـافت می‌کند روبه مسجد کن ببین رحمت طوافت می‌کند ذات حق دعوت برای اعتکـافت می‌کند معتکف در مسجد آنچه دید جز آن‌جا نبود اعتکاف هیچ کس چون مادر مولا نبود مـادری کـاو را ببخشد عالیِ اعلی علی پـیـش کـعـبـه کس نداند حال او الّا علی میرسد بر گوش جانش نغمه‌های یا علی اعـتـکـافـش در حریم کعبه باشد با علی چون سرآمد اعتکافش،عشق شد مدهوش او تــا بـرآمـد آفـتــابـی بـود در آغــوش او ای حرم درباز کن جانانه را در بربگیر تیرگی بس، شمع با پروانه را در بربگیر چون صدف این گوهر یکدانه را در بربگیر خانه را بگشا وصاحب‌خانه را در بگیر در ز دیوارحرم وا کن، به مردم درببند خود کمر در خدمت این کودک و مادر ببند ای حرم! غسل زیارت کن جمالش را ببین چهرۀ چون ماه و ابروی هلالش را ببین خط بکش بر روی بتها وخط و خالش را ببین بر سر دست رسول‌الله مـقـالـش را بـبین کز زبور و مصحف و تورات ای جان جهان! هر چه فرمایی بخوانم، گویدش قرآن بخوان چون به رخسار پیمبر چشم حیدر باز شد از نگاهش عـقـدۀ غـم به پیـمـبر باز شد شهر علم مصطفی را برجهان در باز شد حـجـت داور لـبـش با نـام داور باز شد ای حریم کعبه! بشنو، این ندای دلنشین آیـه‌های مـؤمـنـون را از امیـرالمؤمنین اخـتـیـارش بـا خدا و عالمش در اختیار مرد میدان‌های علم و حلم و مجد و افتخار جُرج جُرداق مسیحی گفت در هر روزگار کاش می‌شد یک علی وین ویژگی‌ها آشکار
: امتیاز
|
 |
|
مدح و ولادت حضرت علی علیه‌السلام
می سوخت در حرارت یک جلوه آفتاب سر بُرد از خـجـالت خود مـوج زیر آب دریـا شـنـیـد نـامش و از تـرس آب شـد خورشید پا برهنه زمین خورد از شتاب وصفش کسی نگفت وهزاران کتاب شد سطری نخوانده هیچ کسی زین همه کتاب کُلّی است مثل نور،ولی منحصر به فرد مـجـبـور روشـنـیـم و نـداریـم انـتـخـاب بنت اسـد رسـیـد و دعـا کرد کـای خدا! آمد برون ز کـعـبـه مـنـادای مـستـجـاب کعبه نداشت ظـرفـیـتِ جـلـوه این هـمه تصویر چون بزرگ ترآمد شکست قاب ما مست کرده ایم و به معراج می رویم از کـاسـه هــای لـم یَــلـدِ سـورۀ شـراب مـا را خـراب بــادۀ تـوحـیــد کـرده انـد جـمـع نـقـیـض را نـگـر؛ آبـادیِ خـراب آری بـزرگـتــر ز عـلـی نـیست آیه ای آری زلال تر ز عـلـی نـیست حـقِّ ناب سیـمـرغ، بی عـنـایت تـو مرغ خانگی مـرغی که با ولایت تو پر زنـد، عقـاب
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
شـیـعــۀ مــولا؛ چـهــره خــنــدان است جــشــن مـــیــلاد، شــاه مـــردان اسـت آمـده سـرور کـلّ عـالمیـن آمـده ابـالحـسن ابالحـسیـن انـشـاءالله بـا ایــن شـعــف وعـدۀ ما یک شب نـجـف دسته جـمـعـی همه ایوان طلا ذکر روحانی یا حـیـدر گوییم یا علی علی عـلـی را شـادی قلب ریحانه ی پیغمبر گـوییم یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد (۲) ******************************************************************* گـرچـه عـاصـی و، گـر گــنـه کـاریــم روز وانــفــســا؛ مـــا تــــو را داریـــم تو شفیع محشری مولامولا نور وقدر و کوثری مولامولا بــر هـمـۀ عـالــم ولــی مـولـود کـعـبـه یا عـلی کـعـبه بر قـدوم پاکت می نازد تا ابد به عشق تو دل می بازد نـور الله الـصـمد حـیــدر مـدد زادۀ بـنـت اســد حـیــدر مــدد یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد (۲) ******************************************************************* مـاه رحـمـت شـد، دل پـر از راز است بـــاب الـطــاف، ایــــزدی بـــاز اســت مـهربـان خـدا بـحـقّ عـلیٍ یــا الـهـنــا بـحــقّ عــلــیٍ کـن روزیّ این جـمـع ما هـم نـجـف و هـم کـربـلا راضی از ما بشود اگـر مولا این شود رضایت حیّ یـکـتـا زائر عـرش الـهـی مـیـشویم با نـوای یا عـلی و یا زهـرا یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد * یا علی علی علی؛حیدر مدد (۲)
: امتیاز
|
 |
|
سرود ولادت حضرت علی علیه‌السلام
ای نـگـار نـازنـیـن من ای پــنـاه آخــریـن مـن ای همیشه صاحب دلم یا امـیـرالـمـومنـین من نــام دلـنـشـیـن و پـاک تـو قــرار ما ای وصـیّ مـصـطـــفـی شـیـر خــدا ای ولایت تو حکم واجب الـوجـوب یـا ابـالـحــسـن مــدد یــا مــرتـضـی ای ایمانم، یا علی مدد *** ای قرآنم ، یا علی مدد *** ای سلطانم ، یا علی مدد یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد (۲) ************************************************************** تو مـسـیـحـای دل مـنی حلّ صدها مشکل منی من گـرفـتـار رخ توام با فـراقت قـاتــل مـنی لنگر و ستـون تویی به کـلّ عـالـمـین مـرد اول بــدر و خـیــبـر و حُــنــیـن توامیـر و رهبـری و شاه و سـروری ای نـگـار عـالــمـیـن یا ابا الـحــسـیـن حیدر مولا؛یا علی مدد***عشق زهرا؛یا علی مدد *** دریاب ما را؛یا علی مدد یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد (۲) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ انبـیـا گشته اند مست جـام حـیـدری در سما صفدری؛ در زمین دلاوری تو شفیق پیغمبرانی *** تو به جسم دین عین جانی *** جد مولا صاحب زمانی ما گـدایان رحمت تو*** جـمـله مـداح هیبت تو*** جـان به قـربان غـربت تو حیدر مولا؛ یا علی مدد***حیدر مولا؛ یا علی مدد***حیدر مولا؛ یا علی مدد یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد؛ یا مرتضی؛ یا علی مدد (۲)
: امتیاز
|